HDM

Naomi Klein, The Shock Doctrine: the Rise of Disaster Capitalism, 2007 A few notes by   Huibert de Man, December 2015 This is one of those books that people are supposed to read if they are critical of economic doctrine and interested in international business and politics. So this is a book for me, I decided when a friend wrote enthusiastically about it. I did not like it too much however, as I will explain below. What kind of book is this? First of all, it is a thick book, with its 565 pages. It contains loads of information about governments, companies, politicians, military events and economic data. In style, however, it is resembles a political pamphlet more than a scholarly book. It contains one argument, repeated almost on every page, from a specific political position: on the left, anti-globalist, anti-big business, anti neo-liberal economist and anti neo-liberal governments. Governments, advised by neo-liberal economists of the so-called Chicago school, and b

D66 een beginselpartij? Tussen ideologie en pragmatisme Waar geloven wij als D66ers echt in? Wat zijn onze kernwaarden? Wat onderscheidt ons precies van socialisten, klassieke liberalen en confessionelen? Wat is ons wereldbeeld van waaruit wij handelen? Dergelijke vragen hoor ik steeds vaker. Maar het zijn voor een liberale partij verkeerde vragen. Een liberale partij kan geen beginselpartij zijn. Daarover gaat het volgende. De sociaal-liberale partij D66 is ooit opgericht uit onvrede met de grote ideologieën die het politieke landschap bepaalden: het socialisme dat vertrouwt op de ordening door de staat, het liberalisme dat de staat juist klein wil houden en op de markt vertrouwt, en het christelijke denken dat normen, waarden en de gemeenschap benadrukt. De verkaveling van de politiek langs de lijnen van links, rechts en confessioneel paste niet bij de complexe werkelijkheid van de samenleving in 1966 en ik denk nog minder bij die van 2015. Tegenover de ideologieën van d

Iedereen op cursus Iedere leidinggevende gaat regelmatig op cursus. Dat hoort erbij. Daar hoort zij of hij de nieuwste ideeën over organisatie, reflecteert onder leiding van deskundigen op de eigen stijl van leiderschap, oefent in communicatie of krijgt zelfs uitstapjes in het gebied van spiritualiteit. Ik heb hier heel lang met veel enthousiasme een rol in gespeeld en doe dat nog steeds. Het ging mij er altijd om managers buiten hun vertrouwde kaders te laten stappen, anders naar zichzelf en organisaties te kijken. En daarbij bevind ik me in goed gezelschap: een grote groep praktijkgeoriënteerde academici die aan lerende managers en lerende organisaties willen bijdragen. Ik ben echter niet erg optimistisch over het effect van ons werk op het feitelijk denken en functioneren van managers. Natuurlijk leert iedereen overal wel iets, ook de managers die naar cursus komen, maar ik vermoed dat de meeste kennis die wordt aangeboden niet tot de kern van het denken en het gedrag van d

In de opwinding van de laatste dagen over Parijs, worden we bedolven onder informatie die maar één doel lijkt te hebben: ons te overtuigen dat we onder een zware dreiging van het moslimterrorisme leven en dat alleen een inspanning op het niveau van een doelgerichte ‘oorlog’ ons kan redden. En wie niet op tijd tot tien telt en nadenkt, gaat dit ook geloven. Ook intelligente mensen trappen erin. Want zo werkt ons brein nu eenmaal: we maken doorlopend interpretaties op basis van de informatie die snel en gemakkelijk voorhanden is. Zo hadden veel mensen een tijdje het gevoel dat heel Afrika Ebola had, terwijl dit een lastig en akelig probleem was in een aantal doodarme landen waar de meesten van ons toch al niet kwamen. Maar mensen zeiden reizen af naar volstrekt veilige gebieden, omdat in hun brein de associatie ‘Afrika-Ebola-dood’ niet meer weg te branden was. En nu zitten we met de associatie ‘Islam-moslims-terroristen-dood’. In dit soort situaties is bijna niemand in cijfers g